Telefon Ciana

*Dzwoni Katara*

Po rozmowie z Mordhem postanowiła zadzwonić do Ciana i mu wszystko powiedzieć. Czekała aż odbierze.

Cian poczuł jak telefon wibruje mu w kieszeni. Wyjął go spojrzał na wyświetlacz, gzdie migało "Dzwoni Kat". Uśmiechnął się i odebrał.
-Witaj Kataro. Co słychać?- W jego pobrzmiewała radość.

Usłyszała jego głosy i się uśmiechnęła.
- Witam Cian. Wszystko dobrze. Dzwonie cie poinformować że rozmawiałam z Mordhem. -Powiedziała.
- No i chciałam jeszcze dodać że dzisiejszy wieczór mam wolny. -Dodała.

Samiec mimowolnie usmiechnał się słysząc głos wampirzycy.
-Rozmawiałaś z Mordhem.-Zapytał z rozpędu, chociaż uważał, zw wcale nie ma prawa o to pytać, ale skoro już to zrobił, to postanowił iść za ciosem. - A o czym rozmawialiście, jeżeli oczywiście mogę wiedzieć.
Od odpowiedzi Kat zależało, czy poruszy temat jej wolnego wieczoru.

-Powiedziała mu jak sprawy stoją. No i postanowiliśmy ograniczy stosunki do tylko widzenia się w pracy. Ale w sumie chyba nie będę chciała tam już dłużej pracować. -Odpowiedziała. Katt odgarnęła włosy z twarzy i czekała na jego reakcje.

- Czy to oznacza, że zerwałaś z nim, i że gdyś miała ochotę to mogłabyś ewentualnie spotkać się ze mną?
A w duchu śpiewał: Zerwała z nim, zerwała z nim.

Zaśmiała się melodyjnie.
- Tak zerwałam z nim i bez ewentualnie chciałabym się z tobą spotykać. -Powiedziała jego wypowiedz lekko ją tylko przekształcając. Katara uśmiechnęła się na myśl że Cian chce się z nią spotykać.

- Chcesz się ze mna spotkać- Cian aż podskoczył z radości. -W takim wypadku może wyszlibyśmy gdzieś dziś wieczorem. TY wybierz miejsce.
Z zapartym tchem czekał na jej odpowiedź.

Ja mam wybrać miejsce? Gdzie by się tu z nim wybrać? Zaczęła się zastanawiać. Nagle wpadła na pomysł gdzie mogli by spędzić miło czas.
- Może w Parku? -Zaproponowała. Słysząc optymizm w jego głosie uśmiechnęła się. Była ciekawa czy Park będzie mu odpowiadać.

- Oczywiście. Park to doskonałe miejsce.
Cian miał już przed oczami romantyczny spacer z Katarą.

- Świetnie. -Zgodziła się.
Katara odgarnęła włosy. Wieść że się znów z nim zobaczy bardzo ją ucieszyła.

-W takim wypadku podaj gdzie i kiedy sie spotykamy, a ja bedę tam na ciebie czekał.
Juz nie mógł się doczekać spotkania z samicą.

Katt spojrzała na zegarek. Była 20.00
- To może o dziesiątej jeśli ci odpowiada w parku?- Zaproponowała czas. Oczywiście zdawała sobie sprawę z tego że Cian może pracować.

- Wiesz co własciwie powinienem byc w pracy, ale wyrwę się na jakieś dwie godzinki. To co do zobaczenia?- Zapytał.

- Do zobaczenia. -Powiedziała i się uśmiechnęła. Katara się rozłączyła.
*Koniec Rozmowy*

* Dzwoni Katt*

Wampirzyca wybrała jego numer i czekała na to aż wampir odbierze telefon. Kiedy podniósł słuchawkę samiczka powiedziała.
- Cześć.. wiesz jestem już u siebie a raczej byłam u siebie. -Powiedziała do telefonu. W jej głosie rozbrzmiewała nikła nuta smutku i złość.

Odebrał telefon i usłyszała głos Katary, w którym złość mieszała się z żalem.
-Lilan, jesteś u siebie? Wszystko w porządku?
Nie bardzo rozumiał o co samiczce chodziło w jej wypowiedzi, jest u siebie, ale nie jest.

- Jestem u siebie w samochodzie w garażu. A...a... moje mieszkanie spłonęło. -Powiedziała starając się nie wybuchnąć złością. A była bliska tego. Teraz przydał by się jej brat. Zawsze się mogla na nim wyżyć. Ech.
- Chyba będę musiała się wybrać na zakupy. -Stwierdziła.

- Jak to twoje mieszkanie spłonęło? – Nie do końca wiedział o co chodzi samicy.
-Stało ci się coś? Jesteś cała? –Zapytał pod wpływem niespokojnych myśli.- Mam się u ciebie pojawić ?

- Nic mi nie jest. Kiedy się pojawiłam były już tylko zgliszcza. Nie nie musisz się pojawiać.. Pojadę do domu i tam na ciebie zaczekam. -Powiedziała spokojnie.
- Hej nie martw się o mnie. -Dodała

Zgliszcza. To zabrzmiało złowrogo.
-Lilan jesteś pewna, ze wszystko w porządku, na pewno nie przyjechać? – Chciał się upewnić, ze wszystko jest w porządku. Nie miał pojęcia o co chodzi z tym pożarem i zgliszczami, ale stwierdził, że wyjaśnienia mogą poczekać, aż będą w domu. Teraz najważniejsze było dla niego czy jego ukochanej nic się nie stało.

- Cian kochany nic mi nie jest. Czuję się dobrze. Może tylko mnie trochę głowa boli. Ale to z nerwów. Za nie długo wrócę do domu i wezmę jakieś tabletki. -Powiedziała spokojna.
- Będę na ciebie czekać. -Dodała.

-Jeżeli tak twierdzisz. -Nadal się o nią martwił. - To do zobaczenia w domu. Kocham cię lilan, uważaj na siebie.
Miał nadzieję, że jest tak jak Kat mówi.

- Mój rycerzu obiecuje ci twoja samica będzie czekać na ciebie w domu. -Powiedziała do słuchawki z lekkim uśmiechem. Tak Cian był jej rycerzem. Było tak jak mówiła wampirzyca.